Połączenie przyjemnego - czyli stworzenie wpisu na bloga z pożytecznym - czyli nauką.

Dzisiaj postanowiłam pozwolić sobie na połączenie przyjemnego - czyli stworzenie wpisu na bloga z pożytecznym - czyli nauką.

Aktualnie uczę się o agresji, tak więc :

• co to jest agresja ?

Agresja to zachowanie intencjonalne, ukierunkowane na zewnątrz bądź do wewnątrz, mające na celu spowodowanie szkody fizycznej bądź psychicznej.

• jaką agresję wyróżniamy ?

Wyróżniana jest m.in.:

agresja wroga – agresja, która ma na celu zranienie lub zadanie bólu

agresja instrumentalna – agresja służąca innemu celowi niż zranienie lub zadanie bólu, np. zastraszenie, usunięcie konkurencji itp.

agresja prospołeczna – chroniąca interesy społeczne, obrona (służąca interesom jednostki                      i społeczeństwa)

agresja indukowana – powstająca w efekcie psychomanipulacji

agresja odroczona

autoagresja – agresja skierowana na własną osobę

• jakie są przyczyny agresji ?

Przyczyny występowania agresji wśród dzieci i młodzieży:
1. Frustracja – wynikającą m.in. z niemożności realizacji potrzeb uznania i szacunku ze strony innych, autonomii, niezależności (a jednocześnie zależności emocjonalnej). Frustracja ta jest najczęściej udziałem młodych ludzi stwarzających problemy wychowawcze i odrzuconych przez grupy formalne.

2. Brak poczucia zależności emocjonalnej od matki we wczesnym dzieciństwie (niezaspokojona potrzeba miłości i bezpieczeństwa), prowadzący do postrzegania otaczającego świata jako wrogiego i niebezpiecznego, a zatem wzrostu tendencji agresywnych jako motywu obronnego.

3. Agresja przejawiana przez najbliższe otoczenie: rodziców, rodzeństwo, rówieśników, sąsiadów – wyuczone i zaobserwowane wzorce postępowania – modelowanie postaw agresywnych.

4. Autorytarny model wychowania, który wymusza zachowania konformistyczne oraz nie sprzyja rozwojowi świadomości refleksyjnej.

5. Agresja: emocjonalna, psychiczna, fizyczna, seksualna – stosowane wobec dziecka w rodzinie.

6. Sceny agresji i przemocy przekazywane przez media (telewizja, internet, gry komputerowe). Ich działanie polega na:

modelowaniu zachowania agresywnego,
zobojętnianiu widza na akty okrucieństwa,
kształtowaniu przekonania, że agresja jest zjawiskiem powszechnym i akceptowalnym,
pokazywaniu obrazu świata jako wrogiego i niebezpiecznego, gdzie agresja jest jedyną formą obrony.
7. Zaburzenia ośrodkowego systemu nerwowego (zwiększona pobudliwość emocjonalna).

8. Zaburzenia psychiczne (łącznie z przejawianiem skłonności sadystycznych), w tym psychopatia dziecięca.

9. Wysoki poziom ekstrawersji przy jednoczesnym niskim poziomie uspołecznienia i wysokim poziomie neurotyczności.

10. Zaniżona samoocena – mniejsza w porównaniu z rówieśnikami wiara w siebie

Przyczyny tkwiące w rodzinie.

Rodzina oddziałuje na młodego człowieka poprzez wiele czynników. Wśród przyczyn tkwiących w rodzinie bierze się pod uwagę:
- emocjonalne nastawienie do dziecka ze strony głównego opiekuna, najczęściej matki
- brak ciepła, zaangażowania, zainteresowania sprawami dziecka, szczególnie w pierwszych latach jego życia,
- pobłażliwość i przyzwolenie na stosowanie agresji wobec innych osób, rówieśników, rodzeństwa i dorosłych
- brak jasnego przekazu, co jest dobre, a co jest złe,
- brak jasno wyznaczonych granic, co wolno, co nie wolno,
- stosowanie agresji przez rodziców, wymuszania posłuchu, posługiwanie się takimi "metodami wychowawczymi" jak bicie, szorstkie traktowanie czy ostre wybuchy gniewu - przemoc rodzi przemoc,
- wychowanie w duchu "dziecko nie ma głosu",
- rozwiązywanie konfliktów domowymi metodami siłowymi,
- kryzysy rodzinne (kłótnie, rozwód),
- podwójny wzorzec zachowań, co innego się mówi, co innego się robi,
- gorący temperament samego dziecka, natychmiastowa reakcja na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne
- mało rozwinięta u dziecka samokontrola własnych emocji. Dzieci nie kontrolują swoich zachowań i reakcji emocjonalnych wywołanych strachem, lękiem, poczuciem winy lub krzywdy
- używanie alkoholu i narkotyków, które powodują wzrost zachowań agresywnych ponieważ obniżają stopień kontroli i ograniczają właściwą ocenę sytuacji

Przyczyny istniejące w szkole

Szkoła czy placówka wychowawcza jako instytucja ze względu na sposób organizowania procesu dydaktycznego i określonego sposobu spędzania czasu może również powodować zachowania agresywne zarówno u uczniów, wychowanków jak i nauczycieli, wychowawców. Wpływa na to między innymi:
- hałas, mała przestrzeń i ograniczona ruchliwość,
- czas spędzony głównie w sposób ukierunkowany,
- stała sytuacja oceny i narzucony z góry porządek,
- zbyt wiele sytuacji bez możliwości wyboru, wycofania się z pracy grupy,
- anonimowość uczniów, wychowanków i nauczycieli, wychowawców
- zbyt liczne klasy, grupy
- ogólny standard budynku, wystrój pomieszczeń (zbyt mało lub zbyt dużo bodźców), oświetlenie, otoczenie

Przyczyny tkwiące w relacji nauczyciel - uczeń:
- chłód emocjonalny nauczycieli w stosunku do uczniów,
- niewłaściwy sposób komunikowania się nauczyciela z uczniem (poniżanie, ośmieszanie, straszenie, podkreślanie władzy),
- agresja i przemoc dorosłych na terenie szkoły,
- rozwiązywanie metodami siłowymi konfliktów dorośli - dzieci,
- relacje oparte tylko na wymaganiach bez nagradzania i wzmacniania pozytywnego zachowań dzieci.

Przyczyny związane z procesem nauczania:
- zbyt dużo wymagań bez uwzględnienia potencjału i możliwości,
- brak doceniania i podkreślania wysiłków dzieci,
- niesprawiedliwość w ocenianiu i traktowaniu uczniów,
- mało uwagi poświęconej rozładowaniu napięć,
- nuda i schematyczność podczas lekcji

Wpływ grupy rówieśniczej:

Zachowania rówieśników w pewnym okresie życia stają się dla młodych ludzi jedynym wzorcem zachowań. Powstawaniu agresji sprzyja:
- brak spójnych reakcji nauczycieli i rodziców na zachowanie agresywne w szkole,
- brak jasnych reguł życia szkolnego,
- brak poczucia współodpowiedzialności u ucznia za życie szkoły
- brak konsekwencji i zgodności w egzekwowaniu przyjętych norm - brak wyraźnej dezaprobaty zachęca do powielania podobnych zachowań. Dopuszczalność takich zachowań wynika czasami z przekonania o konieczności przejścia dzieci przez fazę bójek, które uważa się za korzystne z rozwojowego i wychowawczego punktu widzenia
- chęć zdobycia władzy i zapewnienia sobie satysfakcjonującej pozycji w grupie rówieśniczej
- naśladują osobę w grupie, często sami są niepewni pozycji
w grupie, chcą podobać się przywódcy grupy
- widzą, że uczeń agresywny nie traci swojej popularności, "silni, nieustraszeni i wytrzymali" są zazwyczaj przedmiotem podziwu,
- widzą, że uczeń agresywny nie spotyka się z negatywnymi konsekwencjami,
- w grupie rozmywa się odpowiedzialność, obniża się poziom krytycyzmu, autokontroli, nie działają hamulce moralne
- długotrwałe dokuczanie powoduje, że uczniowie zmieniają swój stosunek do ofiary, wydaje im się osobą mniej wartościową, maleje poczucie winy i wyrzuty sumienia

Wpływ mediów.

Przemoc w mediach prezentowana jest w skali nieproporcjonalnej do życia codziennego. Dzieje się tak często z powodów komercyjnych, gdyż dobrze się sprzedaje i przyciąga widownię, jest modna. Akty agresji i przemocy obecne są w filmach animowanych i grach komputerowych przeznaczonych nawet dla najmłodszych dzieci. Ta wszechobecność powoduje między innymi obniżenie poziomu empatii. Przemoc staje się codziennością, a posiadanie "kilku żyć" jest dla niektórych zupełnie oczywiste.

• jakie są skutki agresji ?

Skutki agresji można podzielić na: 

-fizyczne : siniaki i ślady uderzeń, ślady oparzeń, rany cięte i kłute, opuchlizny, wybite zęby, wyrwane włosy, trudności w chodzeniu i siedzeniu, lęk przed rozebraniem, przed dotknięciem, apatia, tatuaż naznaczający więźnia. 

-Emocjonalne i psychologiczne : zaburzenia mowy (napięcia nerwowe), bóle brzucha, głowy, wymioty, moczenie się, niska samoocena, obniżone poczucie własnej wartości, wzmożona czujność, nieudolność do rozluźnienia, tłumiony płacz, wycofanie, izolacja, zachowania destrukcyjne, smutek, odrętwienie, depresja, natręctwa, tiki, wzrost agresywności i wrogości, bierność, wyuczona bezradność. 

Społeczne skutki agresji:

-nieumiejętność nawiązywania kontaktów

-spychanie człowieka na samo dno hierarchii społecznej 

Skutki samoagresji: 

-kalectwo

-trwała niepełnosprawność fizyczna 

-niezdolnoći do to pracy. 

Skutki agresji na tle seksualnym: 

- krwawienia

- bolesność w okolicy genitaliów

- agresja wobec siebie

- apatia lub nadmierna ruchliwość

- depresja

- próby samobójcze

- niepokój

- brak koncentracji

-wycofanie i izolacja 

• jakie znamy typy agresji ?

Wyróżniamy następujące typy agresji:

1. W zależności od poziomu kontroli emocjonalnej:

agresję typu afektywnego – przejawianą w postaci przestępczości gwałtownej,

agresję instrumentalną – przejawianą np. w postaci przestępstw przeciwko własności (jej głównym celem nie jest wyrządzenie szkody, lecz stanowi ona drogę do realizacji jakiegoś innego zamierzenia).

2. W zależności od przyzwolenia społecznego:

agresję uprawnioną,

agresję nie-uprawnioną.

W tym zakresie kara śmierci stanowi jeden z najbardziej kontrowersyjnych problemów prowadzących do rozważań nad agresją. Z jednej strony spełnia ona wszelkie kryteria definicyjne agresji (chęć zadania cierpienia, wyrządzenia szkody i intencjonalność działań), z drugiej jednak jest legitymizowana przez kodeksy karne wielu państw na świecie. Jeśli karę śmierci, wymierzaną w obliczu przyzwolenia społecznego, uznajemy za uprawnioną formę agresji, to czy jednocześnie za taką formę powinniśmy uznać zachowania agresywne przejawiane przez grupy mniejszościowe w walce o swoje prawa? Rozważania te powinny obejmować także walkę grup separatystycznych – skoro nie nazywamy agresją kary śmierci, to może także pozostałe formy wyrządzania intencjonalnej krzywdy innym ludziom można wyłączyć z kręgu zachowań agresywnych? Może jest to uprawnione zawsze wtedy, gdy aktom agresji przyświecają jakieś inne, nadrzędne wobec dobra każdego człowieka ideologie? Nie odpowiadając tu na te pytania, należy jedynie zaznaczyć, że intencjonalność i krzywda wyrządzana ofierze wydają się wystarczającym powodem kwalifikowania zachowań jako agresywne.

3. Ze względu na bezpośredniość aktów agresji:

bezpośrednią (w przypadku bezpośredniego działania w celu wyrządzenia szkody),

pośrednią.

Agresja bezpośrednia może być przejawiana w formie fizycznej (uderzanie, kopanie itd.), werbalnej (wyzywanie, ośmieszanie itp.) lub świadczącej o zaniechaniu (np. pozbawienie pomocy) czy niesprawiedliwym traktowaniu (np. mobbing) – zawsze jest jednak działaniem ukierunkowanym bezpośrednio na ofiarę agresji.

Agresja pośrednia natomiast rozumiana jest jako działanie podstępne, pozbawione konfrontacji, które bywa maskowane uśmiechem i zachowaniem przyjacielskim. Ta zamaskowana postać agresji może przybierać formę podstępnego knucia, plotek lub sarkazmu, z którego często śmieją się inni – silnie rani jednak osobę będącą jego obiektem.

W ujęciu fizycznym agresja pośrednia może przybierać np. formę kopania rzeczy należących do ofiary.

4. Ze względu na czas reakcji agresywnych:

odroczoną (która nie ma związku z obecną sytuacją),

impulsywną (instynktowną).

5. Uwzględniając formy wyrażania agresji:

agresję werbalną, przejawiającą się w agresywnych aktach słownych, mających na celu psychiczne zranienie drugiej osoby (przybiera ona postać wyzwisk, arogancji, ośmieszania czy poniżania słownego),

agresję niewerbalną.

W przypadku tej drugiej można dokonać rozróżnienia na agresję fizyczną – przejawiającą się w bezpośrednim ataku w postaci zadawania cierpienia fizycznego (bicia, kopania, popychania) i niefizyczną – polegającą na zaniedbywaniu, lekceważeniu, poniżaniu przez okazywanie wyższości.

6. Ze względu na jawność aktów agresji:

agresję ukrytą – polegającą na fantazjowaniu na temat agresji,

agresję jawną – chęć wyrządzenia krzywdy nie jest w tym przypadku skrywana.

7. Ze względu na celowość działania:

agresję zamierzoną instrumentalną – wyrządzona krzywda jest pośrednim kosztem działania nastawionego na osiągnięcie innego celu (np. faulowanie w grze sportowej, przestępczość zorganizowana),

agresję zamierzoną celową – ukierunkowaną na wyrządzenie szkody, w której krzywda doznana przez ofiarę jest celem samym w sobie (celowe zadawanie cierpienia innej istocie motywowane wieloma czynnikami).

8. Ze względu na motyw:

agresję gniewną – określaną także mianem gorącej lub spontanicznej, stanowiącą naturalną (wrodzoną) reakcję na frustrację,

agresję instrumentalną – inaczej zimną lub wrogą, stanowiącą czynność wyuczoną i prowadzącą do uzyskania określonego rezultatu (np. ustępstwa, uległości ze strony ofiary),

agresję zadaniową (zadaniowo-instrumentalną) – związaną z pełnieniem określonych ról społecznych (np. rodzica – zaniedbywanie potrzeb dziecka; przełożonego – niedopuszczenie do zasłużonego awansu),

agresję dla przyjemności – charakterystyczną dla osób o zaburzonej osobowości, np. o skłonnościach sadystycznych,

agresję zabawową – przejawiającą się w formie potyczek o charakterze zabawowym, jako sposób nawiązania kontaktu z rówieśnikami, głównie wśród dzieci.

9. Ze względu na formy:

fizyczną – z zastosowaniem w agresywnym działaniu własnego ciała (np. pięści, nóg) lub innych przedmiotów;

seksualną – przejawiającą się w formie gwałtów lub wymuszenia zachowań seksualnych;

psychiczną – polegającą na agresywnym zachowaniu słownym (odrzucenie, wrogie uwagi, obelgi, groźby, zaczepki) lub gestykulacyjnym (poniżające i obrażające gesty, miny), a także wyrażaną przez agresywne słowa i obrazy (np. zdjęcia) przy zastosowaniu współczesnej techniki (Internetu, telefonu komórkowego) oraz mobbing (w miejscu pracy lub szkole).

Tak więc połączone przyjemne z pożytecznym. Materiał do nauki na ' patologie społeczne ' przynajmniej w jakiejś części przygotowane. Jeszcze naprawdę wiele przede mną. Sesja to naprawdę traumatyczne doświadczenie dla studenta.